జీవితమనే పూదోటలో అందమైన గులాబిని నేనయితే
దానికి స్నేహమనే సుగంధ పరిమళాన్ని అందించింది నీవు
స్వాతి చినుకువి నీవైతే
ఆ చినుకు పది ముత్యంగా మారిన ఇసుక రేనువుని నేనవుతా
హోయలోలికే సెలఎటివి నీవైతే
గలగలమనే మృదు మధుర సవ్వడిని నేనవుతా
శీతాకాలపు మంచు బిండువువి నీవైతే
ఆ బిందువు పది అందం ఇనుమడింప బడిన గులాబిని నేనవుతా
స్నేహ పుష్పం లో మకరందానివి నీవైతే
ఆ మకరందాన్ని గ్రోలే తుమ్మేదని నేనవుతా
స్నేహమనే ఆకాశం నీవైతే
అందులో స్వేచ్చగా విహరించే విహంగాన్ని నేనవుతా
ఆకాసంలో చంద్రుడివి నీవైతే
నీ సాంగత్యం కోరే తారకని నేనవుతా
నీలాకాసం లో నేలరాజువి నీవైతే
ఆహ్లాద పరిచే వెండి వెన్నెలని నేనవుతా
వేనువువి నీవైతే
అందులోంచి కమ్మని రాగాలని పలికించే గాలిని నేనవుతా
లేలేత మామిడి చిగురువి నీవైతే
అది చూసి కమ్మగా పడే కోయిల నేనవుతా
సాగారానివి నీవైతే
నీలో సంగామించాలని పరుగులు తీసే నదిని నేనవుతా
అందమైన పుష్పానివి నీవైతే
నీతో చెలిమిని చేసే సీతాకోకచిలుకని నేనవుతా
నా చెలిమికోసం ఆకసం నుంచి జాలువారే చినుకువి నీవైతే
నీ స్పర్శచే పులకరించిన పుడమినుంచి వెలువడే సుగంధ పరిమళాన్ని నేనవుతా
తొలకరి చినుకువి నీవైతే
పురివిప్పి నర్తించే నెమలిని నేనవుతా
బాధతో నిండిన మనసువి నీవైతే
కనులు వర్షించే కన్నీటిని నేనవుతా
ఉల్లాసంతో వుప్పొంగేది నీవైతే
పెదవులపై విరబూసే చిరునవ్వుని నేనవుతా
ఉదయభానుని కిరణాలతో ఆటలాడే వర్షపు చినుకువి నీవైతే
సప్త వర్ణ శోభితమైన ఇంద్రధనుసుని నేనవుతా

మనసులోని భావాన్ని కాగితంపై అక్షరాలుగా మలచితే కవితైతే ,నా కవితకు ఊపిరి నీవే నా ప్రియ నేస్తం ,నీకే నా ఈ కవితలు అంకితం ......................
ఏమిటా వెలుగు అని నిన్నే చూస్తున్న
అది నా చెంతకే వచ్చి నిలుచుంటే మైమరచి పోతుఉన్న
కలలో నే వున్నానేమో అని నన్ను గిల్లి చూసుకున్న
కాదు అని తెలిసి నే మురిసిపోతున్న