నే కలలో గాంచితి నిన్నే
నా ఆశకు ప్రాణం నీవే
నా ఊహకు రూపం నీవే నా ప్రియా........

నీవే చెంతన వుంటే చిరునవ్వే విరియును మూముపై
నీవే కనపడకుంటే క్షణమే యుగంయ్యేను నాకు


అల్లరిగా నను చేరే చిరుగాలి పాటవి నీవైతే
ఆ గానానికి పరవశించి నర్తించే చిరు పైరుని నే కానా
పుష్పమును చుంబించి మధువును గ్రోలే తుమ్మేదవి నీవైతే
ఆ చుంబనానికి సిగ్గుతో తల వాల్చే పుప్ష్పాన్ని నే కానా


అహో ఏమి సౌందర్యము దాగి వున్నది ఈ ప్రకృతిలో ఎంత రమణీయత ఎంత ఆస్వాదించిన తనివి తీరని ఈ ప్రకృతి సౌందర్యానికి ముగ్దుదవ్వని మనీషి లేదంటే అతిశయం లేదేమో . ఉషోదయ వేళ ఆ ఉదయ భానుని లో ఊఁ అద్బుతం ,పూచే పూవులలో , ఆ పూల పరిమళాలలో ఓ గమ్మత్తు ,కోకిల గానం లో ని తేనెలొలుకు రాగం .పచ్చని చీరకట్టి ఆకాసంలో అందంగా విహరించే చిలమ్మ సౌందర్యం .హోయలోలికే జలపాతాలు ,ఎగసి పడే కెరటాల సవ్వడి , ఇలా ఎన్నో ఎన్నెన్నో...........చూసి ఆస్వదిన్చాలే కానీ ................ఆ అతి సుందర ప్రకృతి కాంతను వర్ణించుటకు.....................భాష లేదు ......................

నీ పలుకులతోనే ఆలపించావే సుప్రభాతం
నీ చూపులతోనే రాసావు కవితలెన్నో
నీ నవ్వుల లోనే నింపావు సప్తస్వరాలే
నిను చూస్తూ వుంటే మదిలోనే పొంగే కవిత

మాటే మౌనమైన వేళలో మనసు పాడే గీతం ఇది ,
ఆలకించ లేదా నా మౌన గీతం ప్రియతమా......
పెదవులు పలుకలేని భావం కన్నులలో పలికిన్చ్చాను నేస్తం ,
అవగాతమవ్వలేదా ఆ సవ్వడి లేని నా భావం.........

మనసు స్పందన నుంచి జనించు భావమే కవిత