పువ్వు లోని మధువుని గ్రోలే తుమ్మెదవై నా అధరామృతాన్ని గ్రోలగా
మంచు బిందువు తోలి చుమ్బనానికి పరవశించిన గులాబీని అవ్వనా
రెండు కొండల నడుమ ఉదయించే సుర్యునివై నీవుండగా
నీ నులి వెచ్చని కిరణాల తాకిడికి వికసించే పువ్వు నే నవ్వనా
నీ వెలుగు పెంచు మరింత ప్రజ్వరిలుతు కొండలనుంచి దూరమై నే తెలనా చేరుటకై
మరింత ఎత్తు పెరిగి నిన్ను చేరనా నీ సరస సల్లపపులలో మునిగి నే తేలన
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment