Wednesday, September 17, 2008

నీ పలుకుల మువ్వలు మూగ బోయెనా నీ నవ్వుల పువ్వులు వాడిపోఎనా యేమాయెను ఎందుకీ మౌనమ్
నా ఆశల రెక్కలు విరిగిపొయెను నా కన్నుల కలలే కరిగిపోయెను మనసే వేదనతో నిండిపోయెనే అందుకే మౌనమ్

No comments: