నేడేరా నీకు నేస్తము రేపే లేదు నిన్నంటే నిండు సున్నర రానే రాదు

నీ పలుకుల మువ్వలు మూగ బోయెనా నీ నవ్వుల పువ్వులు వాడిపోఎనా యేమాయెను ఎందుకీ మౌనమ్
నా ఆశల రెక్కలు విరిగిపొయెను నా కన్నుల కలలే కరిగిపోయెను మనసే వేదనతో నిండిపోయెనే అందుకే మౌనమ్

నీలో నేనై నీలో నేనై నాలో నీవై నాలో నీవై తోడువై నీడవైన నీతో కడదాకా సాగాలని నేనే నీవుగా మిగిలిపోవాలని నా చిన్ని ఆశ .......
నా ఊహలలో దాగున్న నా నీవు ఎన్నడు కన్నులముందు సాక్షత్కరిస్తావ్???????